A todos nos resulta coñecido o invento da imprenta, por parte do alemán Gütenberg.
Nembargantes, algúns preguntámonos cal foi o procedemento historicamente usado para a estampación sistemática de partituras musicais.
A resposta é a litografía. Nesta técnica planográfica (sen incisións) inventada por Alois Senefelder a finais do século XVIII, dibúxanse os motivos sobre unha pedra caliza especialmente absorbente, empleando unha tinta gordurosa.
A continuación empléase unha esponxa impregnada en ácido nítrico e goma arábiga. A superfice cúbrese con tinta, que permanecerá soamente nas partes previamente pintadas. O resultado pasa a unha prensa litográfica.
Modernamente, a pedra sustituiuse por unha plancha especial de zinc.
Ademais da sua utilización na estampación de partituras, motivo orixinal da sua invención, o procedemento foi tamén utilizado por diferentes artistas para algunhas das suas obras pictóricas. Un exemplo notable foi Francisco de Goya.
Nembargantes, algúns preguntámonos cal foi o procedemento historicamente usado para a estampación sistemática de partituras musicais.
A resposta é a litografía. Nesta técnica planográfica (sen incisións) inventada por Alois Senefelder a finais do século XVIII, dibúxanse os motivos sobre unha pedra caliza especialmente absorbente, empleando unha tinta gordurosa.
A continuación empléase unha esponxa impregnada en ácido nítrico e goma arábiga. A superfice cúbrese con tinta, que permanecerá soamente nas partes previamente pintadas. O resultado pasa a unha prensa litográfica.
Modernamente, a pedra sustituiuse por unha plancha especial de zinc.
Ademais da sua utilización na estampación de partituras, motivo orixinal da sua invención, o procedemento foi tamén utilizado por diferentes artistas para algunhas das suas obras pictóricas. Un exemplo notable foi Francisco de Goya.